Νομικά Θέματα

04/022016
Κατηγορίες: ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΣΗΜΑΤΑ

Κατά τη διάταξη του άρθρ. 16 παρ. 2 του Ν. 2339/1994, που ίσχυε κατά τον ένδικο χρόνο (ήδη ισχύει το άρθρ. 132 του Ν. 4072/2012), με έγγραφη συμφωνία, που καταχωρείται μετά από απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων στα βιβλία σημάτων, επιτρέπεται η αποκλειστική ή μη χρήση του σήματος για μέρος ή το σύνολο των καλυπτόμενων προϊόντων ή υπηρεσιών και για το σύνολο ή τμήμα του ελληνικού εδάφους, με τον όρο ότι η χρήση του σήματος δεν δημιουργεί κινδύνους παραπλάνησης του κοινού ούτε αντίκειται στο δημόσιο συμφέρον, κατά δε την παρ. 4 του ίδιου άρθρου τις αγωγές παράλειψης και αποζημίωσης...

Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 4 παρ. 1 εδ. α' , β' και γ' , 18 παρ. 1 και 26 του Ν. 2239/1994 "περί σημάτων", οι οποίες ερμηνεύονται σύμφωνα με την 89/104/ΕΟΚ/21.12.1980 πρώτη οδηγία, συνάγονται τα εξής: α) Σήμα θεωρείται κάθε σημείο, επιδεκτικό γραφικής παράστασης, ικανό να διακρίνει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες μιας επιχείρησης από εκείνα άλλων επιχειρήσεων, τέτοιο δε σημείο είναι και η απεικόνιση του σχήματος ή της συσκευασίας του προϊόντος, ιδίως όταν πρόκειται για εντελώς πρωτότυπη και ιδιόμορφη συσκευασία ή σχήμα, β) Με την καταχώρηση του σήματος, η οποία γίνεται σύμφωνα με όσα...

04/022016

- Κατά τη διάταξη του άρθρου 121 του Ν. 4072/2012 «Σήμα μπορεί να αποτελέσει κάθε σημείο επιδεικτικό γραφικής παράστασης ικανό να διακρίνει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες μιας επιχείρησης από εκείνα άλλων επιχειρήσεων. Μπορούν να αποτελέσουν σήμα ιδίως λέξεις, ονόματα, επωνυμίες, ψευδώνυμα, απεικονίσεις, σχέδια, γράμματα, αριθμοί, χρώματα, ήχοι, συμπεριλαμβανομένων των μουσικών φράσεων, το σχήμα του' προϊόντος ή της συσκευασίας του και τα διαφημιστικά συνθήματα (slogans)». Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 125 του ιδίου νόμου, «Η καταχώριση του σήματος παρέχει στο δικαιούχο αποκλειστικό δικαίωμα...

- Κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του Ν. 2121/1993 (για την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα), ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης η επιστήμης, το οποίο εκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή και εμφανίζει ιδιαίτερη ατομικότητα οφειλόμενη στην προσωπική συμβολή του δημιουργού, που το διαφοροποιεί από όσα προϋπάρχουν ως προς το περιεχόμενο ή και τη μορφή του. Εφόσον υπάρχουν οι παραπάνω όροι, ο νόμος προστατεύει το έργο ως άυλο αγαθό (όχι ως υλικό αντικείμενο καθαυτό που ενσωματώνει το πνευματικό δημιούργημα) και μόνο σε σχέση με τη συγκεκριμένη μορφή που...

Κατ' άρθρο 65 παρ. 1 του Ν. 2121/1993, ο δημιουργός μπορεί να εγείρει αναγνωριστική αγωγή του δικαιώματός του, με αίτημα την άρση της προσβολής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον, ενώ, όπως προκύπτει από την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 57, 58, 297, 298, 914 και 932 ΑΚ, κάθε πράξη που έχει ως αντικείμενο και περιεχόμενο όμοιο με το αντικείμενο και περιεχόμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή δεν συντελείται από τον δικαιούχο ή με την συναίνεσή του, συνιστά αντικειμενικώς παράνομη πράξη, οπότε συντρεχόντων και των λοιπών ουσιαστικών όρων του...

Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 3 και 4 του Ν. 2121/1993 "Πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα" συνάγεται ότι το έργο, ως πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή προσιτή στις αισθήσεις, προστατεύεται από την πνευματική ιδιοκτησία, εφόσον ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις της γενικής ρήτρας (άρθρο 2 § 1), δηλαδή εφόσον είναι πρωτότυπο. Η "πρωτοτυπία", η έννοια της οποίας δεν προσδιορίζεται γενικά από το νόμο είναι, κατά τη θεωρία της στατιστικής μοναδικότητας, που επικρατεί στη νομολογία, η κρίση, ότι κάτω από...

Κατά τις διατάξεις του άρθρου 4ε' παρ 2 περ. β' και 3 εδ. β' του Ν. 2121/1993 "περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και λοιπών θεμάτων", οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν την άμεση ή έμμεση αναπαραγωγή της εγγραφής της ερμηνείας ή εκτέλεσης τους, καθώς και τη θέση σε κυκλοφορία με μεταβίβαση της κυριότητας, με εκμίσθωση ή με δημόσιο δανεισμό του υλικού φορέα με την εγγραφή (παρ. 2β'). Ο ερμηνευτής ή εκτελεστής καλλιτέχνης διατηρεί πάντοτε το δικαίωμα της αμοιβής για την ενέργεια καθεμιάς των πράξεων της παρ. 2 σε κάθε...

26/012016

Από τη διάταξη του άρθρου 17 του Ν. 5325/1932 «περί συναλλαγματικής και γραμματίου εις διαταγήν», προκύπτει ότι τα πρόσωπα που ενάγονται ως υπόχρεοι από συναλλαγματική, από τον κομιστή αυτής, δεν μπορούν κατ` αρχήν να αντιτάξουν ενστάσεις που πηγάζουν από τις προσωπικές σχέσεις αυτών με τον εκδότη ή τους προηγούμενους κομιστές. Κατ` εξαίρεση μόνο επιτρέπεται η προβολή τέτοιων ενστάσεων, αν ο κομιστής κατά τον χρόνο κτήσης της επιταγής, αφενός τελούσε σε γνώση της ύπαρξης των ενστάσεων αυτών κατά του εκδότη ή των πριν από αυτόν κομιστών του τίτλου και αφετέρου ενήργησε αυτός προς βλάβη του...

26/012016

Κατά το άρθρο 18 παρ. 1 και 2 του Ν. 5325/1932 (περί συναλλαγματικής και γραμματίου εις διαταγήν), «Οσάκις η οπισθογράφησις περιέχει την μνείαν "αξίαν εις κάλυψιν", "προς είσπραξιν", "κατά πληρεξουσιότητα", ή πάσαν άλλην μνείαν ενέχουσαν απλήν εντολήν, ο κομιστής δύναται να ασκήση πάντα τα εκ της συναλλαγματικής απορρέοντα δικαιώματα, αλλά δεν δύναται να οπισθογραφήση αυτήν ειμή λόγω πληρεξουσιότητας. Οι υπόχρεοι δύνανται εν τη περιπτώσει ταύτη να επικαλεσθώσι κατά του κομιστού μόνον τας ενστάσεις, αι οποίαι θα ηδύναντο να αντιταχθώσι κατά του οπισθογράφου». Έτσι, όταν ο οπισθογράφος...

26/012016

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 1, 3, 9, 11, 15, 17, 21 & 28 του Ν. 5325/1932 "περί συναλλαγματικής και γραμματίου εις διαταγήν" ναι μεν προκύπτει ότι η ενοχή από συναλλαγματική είναι αναιτιώδης, αφού η αιτία της έκδοσής της δεν αποτελεί στοιχείο του κύρους της, όμως ο οφειλέτης, καθώς και κάθε τρίτος, που έχει έννομο συμφέρον να επικαλεσθεί το ανύπαρκτο της απαίτησης του δανειστή από τη συναλλαγματική, μπορεί να αποκαλύψει την εσωτερική (υποκείμενη ή βασική) σχέση μεταξύ δανειστή και οφειλέτη που αποτέλεσε την αιτία έκδοσης και αποδοχής της συναλλαγματικής καθώς και το...

Σελίδες