Εμπορικό σήμα - Χρήση σήματος

Κατά τη διάταξη του άρθρ. 16 παρ. 2 του Ν. 2339/1994, που ίσχυε κατά τον ένδικο χρόνο (ήδη ισχύει το άρθρ. 132 του Ν. 4072/2012), με έγγραφη συμφωνία, που καταχωρείται μετά από απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων στα βιβλία σημάτων, επιτρέπεται η αποκλειστική ή μη χρήση του σήματος για μέρος ή το σύνολο των καλυπτόμενων προϊόντων ή υπηρεσιών και για το σύνολο ή τμήμα του ελληνικού εδάφους, με τον όρο ότι η χρήση του σήματος δεν δημιουργεί κινδύνους παραπλάνησης του κοινού ούτε αντίκειται στο δημόσιο συμφέρον, κατά δε την παρ. 4 του ίδιου άρθρου τις αγωγές παράλειψης και αποζημίωσης με έγγραφη συναίνεση του δικαιούχου έχει αυτοτελώς και ο αδειούχος χρήσης σήματος. Στο πλαίσιο των διατάξεων αυτών, σε συνδυασμό και με τη διάταξη του άρθρ. 19 παρ. 4 του ίδιου Ν. 2339/1994, γίνεται δεκτό ότι η απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων, που ενέκρινε την παραχώρηση άδειας χρήσης του σήματος, αποτελεί όρο ενεργοποίησης της σχετικής συμφωνίας, η οποία μέχρι τότε είναι συνεπώς μετέωρη, δηλαδή για την εγκυρότητα της άδειας χρήσης του σήματος είναι αναγκαία, ως τυπική προϋπόθεση, η ύπαρξη απόφασης της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων, ενώ κατά την αντίθετη άποψη είναι νόμιμη και η άτυπη άδεια χρήσης του σήματος, που σημαίνει ότι κατά την άποψη αυτή η απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων έχει δηλωτικό απλώς χαρακτήρα και αρκεί για τη χρήση του σήματος από τρίτο μόνη η συναίνεση του σηματούχου [βλ. Μαρίνο, Δίκαιο Σημάτων (2007) σ. 261 - 262]. (ΑΠ 991/2014, inlaw.gr)