Από τις διατάξεις των άρθρ. 18 παρ. 1 & 2, 22 του Ν. 2190/1920 "περί ανωνύμων εταιρειών", 65, 67, 68, 70, 211, 216 και 713 του ΑΚ, προκύπτει μεν ότι το δικαίωμα της οργανικής εκπροσώπησης της ανώνυμης εταιρείας ανήκει στο Διοικητικό Συμβούλιό της που ενεργεί συλλογικώς και ότι αυτό, εφόσον το καταστατικό της εταιρείας το επιτρέπει, μπορεί να αναθέσει, ολικά ή μερικά, την εκπροσώπηση της εταιρείας ή τη διαχείριση της περιουσίας της σε υποκατάστατο πρόσωπο, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ή τρίτο πρόσωπο, που εκφράζει πρωτογενώς τη βούληση της εταιρείας ως όργανο διοίκησής της, αντλώντας την εξουσία του από το νόμο και το καταστατικό, όμως δεν εμποδίζεται το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας ή τα υποκατάστατα αυτού όργανα να αναθέσουν με απόφασή τους, που μπορεί να συνάγεται και ερμηνευτικά κατά τα άρθρ. 173 και 200 του ΑΚ, την εκτέλεση συγκεκριμένων πράξεων σε υπάλληλο της εταιρείας ή σε άλλο πρόσωπο, που ενεργεί στο όνομα ή για λογαριασμό της εταιρείας ως άμεσος αντιπρόσωπός της ή ανάλογα ως εντολοδόχος της (έμμεσος αντιπρόσωπος).
Τα πρόσωπα αυτά συνάγεται ότι ενεργούν ως άμεσοι αντιπρόσωποι της εταιρείας κατά την κατάρτιση δικαιοπραξίας, όταν η εξωτερίκευση της δράσης τους, που εμφανίζεται στο κοινό, παρέχει την εντύπωση, σύμφωνα με τα κριτήρια που διαμορφώνονται στις συναλλαγές για το είδος της επιχειρηματικής δραστηριότητας της εταιρείας, ότι με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ή των υποκατάστατων οργάνων της διοίκησής της ή έστω με την ανοχή τους ανατέθηκε στα πρόσωπα αυτά ο κύκλος εργασιών, που περιλαμβάνει και τη δικαιοπραξία στην οποία συνέπραξαν (ΑΠ 112/2008, 1191/2009). Συνεπώς για να δεσμεύεται η ανώνυμη εταιρεία από τις συναλλαγές που έγιναν στο όνομά της, πρέπει το πρόσωπο που την εκπροσώπησε να είχε την αντίστοιχη ικανότητα κατά τις παραπάνω διακρίσεις, διαφορετικά η συναλλαγή δεν τη δεσμεύει, εκτός αν νόμιμα την εγκρίνει (άρθρ. 231 παρ. 1 ΑΚ).
(ΑΠ 1789/2013, iNLAW.GR)
Μάθετε Περισσότερα εδω